Samson & Delilah: het vervolg

Samson en Delilah zijn in Nederland medio juni 2015 door de dierenambulance gevangen.
Ze bleken extreem angstige hondjes te zijn, die noch met mens noch met dier gesocialiseerd leken te zijn.

Voor eerdere foto’s en tekst: Hondenleed

Sinds ze bij ons wonen (22-6-2015) is er wel degelijk verandering te constateren, maar lichamelijk contact met een mens dat is echt nog vele bruggen te ver.
Al eet Delilah uit de hand, verder kun je ook niet gaan, dan is ze heel snel weg. Het uit de hand eten deed ze al vrij snel nadat ze hier waren, maar het is daar wel bij gebleven. Het maakt ook niet uit wie de persoon is, ze eet bij totaal onbekenden ook uit de hand.
Contact maken doen ze allebei wel en steeds een beetje meer: ze kijken me recht aan, blaffen als ze iets willen en kwispelen als ze me zien; in de verte natuurlijk.
Ze lijken dan ook niet zozeer angstig voor de mens op zich, maar ze willen op geen enkele manier worden “gepakt”.
Molly , JJ Pol en enkele andere honden zijn ook volhouders en hoe langer hoe meer gaan ze spelen en gaan ze steeds meer ontspannen om met andere honden.
Mij houden ze continu in de gaten en daarom laat ik ze dan ook dagelijks een poosje met één en met meerdere hond(en) alleen in hun terrein en bekijk het van achter het raam.
Wat ze uiteraard ook allang doorhebben, het zijn zeer slimme hondjes en ze kijken me gewoon recht aan vanuit hun veldje! Maar ja, ze weten ook dat ik dan een eind uit de buurt ben, dus is het wel goed en gaan ze vrijuit spelen, rennen en kijken naar de andere honden om hun heen.

Vanaf het begin viel het op dat met name Samson problemen leek te hebben met bewegen van de achterhand. Hij liep mank, ging op een aangepaste manier zitten en liggen…..En zeker de eerste tijd gilde hij het ’s nachts soms uit…heel akelig om te horen. Eenmaal op pijnstillers kwam dit toen iets minder frequent voor.

Maar “even” naar de Dierenarts dat zit er niet echt in met deze twee, dat zal duidelijk zijn. Als je ze al te pakken hebt dan is aanlijnen een volgende doodsstrijd…….
Toch was een bezoek aan de dierenarts een noodzaak en na uitgebreide voorbereidingen is het uiteindelijk gelukt om Samson te vangen in hun huis.
De adrenaline stijgt echter zo hoog bij deze twee dat hij uiteindelijk met een olifanten hoeveelheid verdoving toch nog strijdend in de bench zat.
Castratie, bloedonderzoek, foto’s van heupen, bekken en rug en (voor mijn persoonlijke rekening) een DNA onderzoek. Ik wil erg graag weten welke kruisingen worden gefokt door degenen die deze hondjes houden/verkopen/dumpen.

De DNA uitslag is nog niet binnen; de bloed uitslagen waren allemaal helemaal goed, en op de foto’s is niets afwijkends waar te nemen. Dat is enerzijds wel fijn, maar het laat onverklaard waarom hij bij vlagen zo mankt en gilt.
Het kunnen spieren en/of pezen zijn, neurologisch of wie weet wat. Nu is het wel opmerkelijk dat sinds ze minder ruimte hebben en in hun eigen terrein wonen, hij minder gilt en minder vaak mank loopt.
Ze slapen/rusten veel meer en lijken de omheining toch wel als veilig te ervaren.
Binnenkort heb ik weer overleg met de dierenartsen, maar voordat er ook maar iets zou worden ondernomen moet er een waterdicht plan zijn. Dus voorlopig ga ik gewoon door met observeren en verslaglegging.
Samson is sinds het dierenarts bezoek weer veel angstiger om gepakt te worden, helaas. Zodra hij me ziet rent hij weg. En toch kijkt ook hij mij recht aan en lacht zelfs naar me.
Zolang ik maar afstand bewaar.
Het maakt niet uit of ik op de grond lig of hurk…ze kennen me ondertussen wel en vinden het best… Als ze me zien zitten of liggen dan gaan ze gewoon hun huis in en slapen.
Maar zodra ik dan beweeg en een klein stukje in hun buurt kom, schieten ze er uit en rennen naar een andere hoek.
Al met al worden ze beiden toch steeds een beetje relaxter, raken ze gewend aan alle geluiden en activiteiten om hun heen en kennen ze alle honden ook steeds beter. Molly en JJ zijn echt vrienden geworden, maar ook anderen, vooral de ouwe kleintjes, vallen in de smaak.
Samson speelt alleen met Delilah, je ziet hoe huiverig hij meestal is om met Molly of anderen te spelen. Misschien ook verklaarbaar door iets wat hem pijn/ongemak geeft, waardoor hij zich kwetsbaar weet…..
Voor mij is het allemaal heel erg aanpassen geweest.
Angstige honden en angstige honden kan toch veel verschil tussen zijn……
Niemand had kunnen voorzien dat ze zo’n grote angst en afkeer zouden hebben voor contact met mensen.
Ik ben meer dan opgelucht en blij dat ik de kleinere leefruimte voor ze heb laten bouwen, het geeft niet alleen meer rust voor de hondjes, maar zeker ook voor mij.
Het maakt alles overzichtelijk en ik kan beter contact blijven maken met ze. Ook al schuilen ze nog, we zijn toch dichter bij elkaar.. en er is meer rust.

Elke dag zie ik toch maar mooi twee blije hondjes huppelen en spelen met elkaar, en soms even ruzie maken..:-)
Ze genieten van hun vrijheid, het eten en tussendoortjes en ze kijken allebei uit naar de bezoekjes van andere honden. En stiekem vinden ze het ook leuk als ik er ben…
Ik zie ook dat ze veel rust nodig hebben en nemen, en heel makkelijk de boel de boel laten en gaan slapen. Terwijl anderen nog vrolijk rondlopen om hun huisje heen..

Wij zijn heel dankbaar en dolgelukkig met de donaties die we hebben ontvangen voor Samson en Delilah.
Hierbij wil ik met name de NVAW bedanken voor hun bijdrage aan de castratie van Samson en Joanna voor haar genereuze gift.
Ook onze vaste donateurs wil ik hierbij enorm danken. De rotsen in de branding voor de stichting.
Wij blijven hier hard ons best doen om het vertrouwen wat in ons wordt gesteld waar te maken in alles wat we doen voor de hondjes.

De gemaakte kosten voor het binnen hekwerk, het geisoleerd water- en winddicht hok en voor de dierenarts bedragen bij elkaar ongeveer 7000 euro!
Een niet mis te verstaan bedrag, wat dan ook niet van de rekening van de Stichting kon worden betaald en uit eigen spaarpot is voorgeschoten.
Het was onontkoombaar en moest snel gebeuren om deze kinders een hondwaardig en warm bestaan te geven zolang het leven tussen muren en bij een mens in de buurt volledig taboe zijn voor hun.

Voor donaties voor Samson & Delilah:
Stichting Dogs from Spain
bankrekening: NL32 RABO 0313 5747 74
o.v.v Samson & Delilah