Hondenleed in Nederland: Samson en Delilah
Samson & Delilah heten ze nu, ze zijn nu officieel Belgen en wonen bij ons 🙂
hun leven moet een hel zijn geweest tot ze werden gevangen door de dierenambulance en met hulp van de NVAW, GFNL en GINN de mogelijkheid kregen een nieuw leven te starten.
Samson & Delilah: extreem, zeer extreem angstige honden die absoluut geen direct contact met de mens durven of willen hebben.
Contact met honden zijn ze ook niet echt dol op: ze spelen af en toe met dees en gene, maar meedoen met de anderen, meegaan met de anderen, nee…dat ook niet. helaas..
Ze vinden het ondertussen wel allemaal leuk wat mensen doen, in de verte……dichtbij, nee, dat doen we niet……..mensen, je weet het nooit, niet te vertrouwen..
Delilah eet uit de hand..dat lijkt heel wat, maar verder dan dat komt het niet…ze is elke seconde alert en bij maar de minste beweging van een andere hand….weg is ze…
Samson hoeft helemaal geen direct contact: 5 meter afstand, denk eraan zegt hij ondertussen: je weet het…niet dichterbij…
Als het eten wordt gebracht springen ze in het rond van vreugde, dansend en kwispelend…en dat is heerlijk om te zien.
Ze leven buiten, niet wat dierenliefhebbers fijn zullen vinden, zij wel.
Zij zijn zo blij met hun vrijheid, eindelijk, voor het eerst in hun leven…
Ze hebben hun eigen gebiedje gemaakt in het terrein, prachtig om te zien: lappen, dekens, stokken alles krijgt een plek..
Er wordt momenteeel een kleiner stuk grond (hun gebied) afgezet met hekwerk, zodat ik het ook allemaal iets beter kan overzien en ze iets minder mogelijkheid houden om te ontwijken.
Een geisoleerd hok was het eerste wat ik heb neergezet, toen ik besefte dat ze echt niet binnen gingen komen…
Het kost allemaal een hele hoop geld, maar ja, ik kan ze niet zonder goed huis laten zitten.
Maar ja, misschien kunnen andere honden in de toekomst ook gebruik gaan maken van deze nieuwe voorziening.
Gisteren was een belangrijke dag: ze hadden een afspraak bij de dierenarts….jaja, nu ja, Samson is er gekomen, zij niet.. vrouwen zijn toch veel gewiekster, verdoofd ook….
Het was vreselijk: doodsangst maakt zoveel adrenaline vrij dat een drie dubbele dosis sedatie nog niet veel deed, zelfs met een extra injectie van de dierenarts gaf hij niet op en ging nog altijd vechtend in de bench mee…
Delilah heeft zeker een half uur zitten huilen toen hij weg was….vreselijk…
allemaal niet fijn om mee te maken, maar gelukkig is hij nu gecastreerd…..voorkomt tenminste dat er nog meer whippetjes op de wereld komen..
Vandaag zijn beiden gelukkig weer helemaal terug in hun dagelijkse doen…alle rose olifanten zijn verdwenen……..het regent dus ze zitten lekker droog in hun eigen huisje.. lekker gegeten en tussendoor nog even gerend met JJ Pol en Molly
Wie weet, kunnen ze ooit een leven leiden als huishond, de tijd zal het leren.
Belangrijkste is dat ze gelukkig zijn en dan hun angsten misschien kunnen gaan loslaten..
de overige honden en ik doen in ieder geval ons best….
Voor donaties :
Stichting Dogs from Spain
bankrekening: NL32 RABO 0313 5747 74
o.v.v Samson& Delilah
